Verslag Finale Heren 60

VERSLAG VAN DE FINALEDAG VETERANEN  60+ (20-40) 27 september 2015 in Heist-op-den-berg

Daar stonden we dan op zondag 27 september , acht veteranen van Logan, op de parking van OKAY , vergezeld van dertien “die-hard” supporters te wachten op de bus die ons naar Heist-op-den–berg moest brengen.  Begonnen in april ,zoals alle Logan interclubploegen, met weinig illusies (behalve dan kapitein Franky) met de bedoeling ons best te doen en ons zoveel mogelijk te amuseren.

Tien ontmoetingen later stonden we verbouwereerd in de finale van België, en eerlijk gezegd, die zagen we dan ook wel zitten, want de hindernissen van de gewestelijke en nationale eindrondes waren onverwacht vlotjes genomen.

Gewapend met alle rode duivels attributen, klaroenen, en zelfs champagne van Johan ‘Delhaize’ trokken we vol goede moed richting Heist-op-den-berg, waar ook nog eens 2 motards (Luc en Han) de Logan-clan vervoegd hadden.

Ginder ter plaatse stonden we wel wat argwanend voor die courgettesoep met broodjes, die voor ons  klaar stonden, want welke pillen zouden daarin zitten ? Maar ze was zo lekker dat we toch maar geen voorproever geëist hebben.

We begonnen dan meteen met Wim, Willy, Dirk en Ides aan de enkels . Tegenslag: de tegenstanders hadden helemaal geen buikje, hoogstens een kalende knikker, maar behalve een goeie techniek bleken ze ook nog over een uitstekend (naar 60+ normen wel te verstaan) loopvermogen te beschikken. Bovendien vier jonge snotters, net de zestig gepasseerd, waarvan nog steeds niet duidelijk wie de beste was.  Samengevat:  Vier Schutzkes  (= veteranenterm)

Bref, ze speelden ons van het kastje naar de muur, enkel Wim  kon de Logan-eer hoog houden, zodat de nationale kampioen al gekend was voor aanvang va nde dubbels.  Daarin vol goeie moed met  vier nieuwe krachten ( Franky, Freddy, John en Charlie).  Maar ook daar was Heist te sterk, al dient gezegd dat onze kapitein Franky, nu de ondraaglijke stress was verdwenen, zijn huid samen met Freddy duur verkochten en slechts in supertiebreak moest buigen.

5-1 voor Heist-op-den-berg, dat gewoon te goed was.  Logan moet nog even wachten op zijn eerste nationale kampioen!

Dan maar klinken en barbecueën in de tent, waar Diane en de andere Logan-dames hun moment gekomen achtten.  Tot dan hadden ze meer van het mooie zonnetje kunnen genieten dan van het Logan-tennisweerwerk, dus hoog tijd voor ambiance en voor een dansje.  Geen muziek in de tent, maar geen nood, een Heistenaar reed met zijn auto binnen in de tent en met de muziek schallend uit de open portière, kon het feest beginnen.

Wat later in de chalet werden pas alle registers opengetrokken.  Diane vond een ideale gangmaker in de persoon van Jan Volckaerts, die tegen Dirk Tant de clash der ex-flikken had gewonnen.
Jan, in Heist “’t schaap”  genoemd, naar de naam van de lingeriewinkel van zijn ouders, bleek een showbeest als geen ander maar keek met stijgende verbazing naar die vierende Jabbekenaars (wie had er eigenlijk gewonnen?)

Bij ’t afscheid hield “het schaap” zijn hand op zijn hart en zei : “Dit heb ik nooit gezien, Logan zit voor altijd in mijn hart. Als dat geen compliment is.

Schaap, we verwachten jullie volgend jaar voor een vriendschappelijke ontmoeting in Logan, en wie er niet zal bij zal zijn moet het zelf maar weten…

Aan Heist-op-den-berg: nadat jullie 55 plussers al in kwartfinale waren geraakt en de 65 plussers een week voordien ook al de nationale titel hadden gewonnen, dikke proficiat met de verdiende titel van nationaal kampioen 60+ (reeks 20-40)!

Wijzelf beginnen alvast weer elke donderdag met de trainingen.

Wim